بررسی زبانشناختی نامگذاری ساختمانهای مسکونی در بافت قدیم و جدید شهر شیراز

هدف تحقیق حاضر بررسی زبان شناختی نامگذاری ساختمان ها در بافت قدیم و جدید شیراز می باشد. اعتقاد بر این است که بافت، به عنوان پدیده ای جامعه شناختی، بر نام گذاریهای ساختمان ها، که بعدی از کارکرد زبان می باشد، تاثیر گذار باشد. جامعه آماری در این تحقیق شامل ساختمان های مسکونی در بافت جدید و قدیم شیراز می باشد. حجم نمونه شامل سیصد ساختمان در بافت قدیم و سیصد ساختمان در بافت جدید می باشد که به صورت تصادفی انتخاب شدند.دلیل انتخاب 300 نمونه از این دو بافت، کمبود مجتمع های مسکونی در بافت قدیم به دلیل سیاستهای شهرداری و شورای شهر برای حفظ و همچنین ایمنی در بافت قدیم است.برای جمع آوری داده ها در این تحقیق ابتدا به جداسازی بافت قدیم و بافت جدید پرداخته شد. محله های شیراز بر اساس تاریخ ساخت از سی سال به بالا به بافت قدیم و از سی سال کمتر به بافت جدید دسته بندی شد. به دلیل فراوانی بافت جدید و تعداد ساختمان ها برای انتخاب محله های موجود در بافت جدید برای نمونه گیری از قرعه کشی استفاده شد. با توجه به سوالهای تحقیق داده های جمع آوری شده توسط عکسبرداری که حال در دو فایل جداگانه excel مربوط به بافت قدیم و بافت جدید بود، در گروههای مختلف مورد دسته بندی قرارگرفت. با استفاده از آمار توصیفی، فراوانی و درصد هر گروه تعیین شد. در ادامه داده ها توسط آمار استنباطی و توسط برنامه spss توسط متخصص این نرم افزار تحلیل گشت و نمودار مربوط به هر گروه رسم شد.این تحقیق از نوع کاربردی و میدانی می باشد. نتایج تحقیق نشان می دهد که عمده نامگذاری ها به نماد زبانی و خط فارسی گرایش داشتند. همچنین، بافت مورد بررسی، تاثیر چندانی در نامگذاری ها نداشته و عوامل بازاریابی بیشتریننقش را در هر دو بافت ایفا می کنند. در پایان پیشنهاداتی برای تحقیقات آینده ارائه شده است.